Verhalen uit de wijk
Care for Humor was een samenwerking tussen Cabaretpodium Dilligentia, Cultuuranker Laak en Liesje Doet. In de Haagse wijk Laak, waar veel immigranten en vluchtelingen wonen, bracht ik een groep mensen van diverse pluimage bij elkaar. Veel van deze mensen waren ooit gevlucht van ramspoed, naar nieuwe kansen in het welvarende Europa en zo toevalligerwijs in Nederland terecht gekomen. Anderen woonden hun hele leven al in Laak en hadden hun wijk zien veranderen door de invloed van kleurrijke nieuwkomers. Onder begeleiding van professioneel verhalenverteller Shah Tabibi vertelden zij elkaar verhalen. Over waar ze vandaan kwamen, wat ze hadden meegemaakt en vooral waar ze naartoe gingen. Over hun dromen, verlangens, angsten en hoop.
Het mooie van Care for Humor was dat professionals, amateurs, Nederlander, Medelander, jong en oud, man en vrouw allemaal samen op het podium stonden. Om hun verhalen te vertellen op hun eigen unieke manier. Aan elkaar en aan het publiek. Om gehoord en gezien te worden. En om te laten zien dat, hoeveel we ook van elkaar verschillen, we veel gemeenschappelijk hebben. Zeker ook ons gevoel voor humor.
Wachten op Amir
Theatermakers Merel Baldé (Merol) en Tim Teunissen maakten er vervolgens met deze mensen een warme en tegelijkertijd ook hilarische voorstelling van genaamd Care for Humor. De voorstelling stond in het teken van het wachten op Amir, een deelnemende statushouder die halverwege het project in Duitsland was ondergedoken omdat zijn verblijfsvergunning niet verlengd werd. Zo werd het schrijnende van de vluchtelingenproblematiek in Nederland pijnlijk voelbaar in deze voorstelling.
Een uitdagende, maar tegelijkertijd zo'n inspirerende doelgroep
Care for Humor was geen eenvoudig project. Vluchtelingen uit Afrika en het Midden Oosten die na vele jaren omzwerven eindelijk in Nederland aankomen, leven al jaren een opgejaagd en afhankelijk bestaan. Elke dag kan weer anders zijn. Kinderen die opgroeien in dit soort kampen leren het af te denken dat ze zelf wat in de melk te brokkelen hebben en worden apathisch of in het beste geval onverschillig. Afspraken maken over verantwoordelijkheden en repetitietijden is met deze doelgroep een hele uitdaging, want hun besef van tijd is anders. De kleine en grote obstakels die we hierin als team moesten overwinnen, maakte het tot 1 van de meest dierbare projecten van Liesje Doet.
OUDstanding
Community Art